دوئومو، کلیسای جامع شهر میلان است که در میدان دلدوئومو واقع شده. این کلیسا که ساختنش بیش از پنج سده طول کشیده، امروزه چهارمین کلیسای بزرگ دنیاست. سابق بر این در جای کنونی کلیسا، قصری بزرگ از زمان امپراتوری روم قرار داشت که ویرانه‌هایش بعد از یک آتش‌سوزی بزرگ در سال ١٠٧٥ میلادی یک گوشه بی‌استفاده افتاده بود تا این‌که در سال ۱۳۸۶ میلادی تصمیم گرفتند یک استفاده‌ای برایش بتراشند و بهترین کار هم به نظرشان این بود که یک کلیسا جایش بسازند. ساختن کلیسا این‌قدر طول کشید که سال ١٨٠٥ میلادی، ناپلئون بناپارت دستور داد دیگر تمام‌اش کنند که آن‌جا تاج‌گذاری کنند. خرجش را هم از خزانه‌ی دولت فرانسه داد و در عوض، ایتالیایی‌ها یک مجسمه‌ی بزرگ از خودش را روی یکی از مناره‌ها گذاشتند. ناپلئون همان‌جا بود که به اسم پادشاه ایتالیا تاج‌گذاری کرد، اما نفهمید چه کلاهی سرش رفته؛ ساختن مناره‌ها و طاق‌های این کلیسا در سال‌های بعدی هم ادامه پیدا کرد. نیمه‌ی اول قرن بیستم را هم به تمام کردن ریزه‌کاری‌هایش پرداختند. تاریخ رسمی پایان ساخت این کلیسا را زده‌اند ششم ژانویه‌ی سال ١٩٦٥. هر چند که هنوز هم یک قسمت‌هایی را می‌بینید که همان‌طوری ناقص مانده‌اند. ارتفاع این ساختمان ١٥٧ متر است ، از آجر ساخته شده و نمای مرمری دارد.
می‌گویند که ساختمانش را هم از روی مسجد بی‌بی خانم سمرقند ساخته‌اند و بر سر شایعه بودنش بحث هست
